بررسی وجود جواب های بهینه در مسایل کارگزار - کارفرمای تصادفی

در این رساله، شرایطی را تعمیم می دهیم که تحت آن ها مسایل کارگزار - کارفرما مکانیزم های بهینه ای را در اختیار کارفرما می گذارند. مدل پیشنهادی ما دو حالت کلی بسیار مهم را به عنوان حالات خاص تحت پوشش قرار می دهد. در حالت اول، کارگزار فاقد اطلاعات خصوصی است، که آن را مخاطره ی اخلاقیِ محض می نامیم، و در حالت دوم، تنها کنش کارگزار تصمیم گیری برای شرکت یا عدم شرکت در یک رویداد است، که آن را کژمنشیِ محض می نامیم. سیگنال ها وَ کُنش های در نظرگرفته شده، می توانند چندبعدی، و همچنین پاداش ها مالی، و یا، غیرمالی باشند. هیچ گونه تحدید ازپیش تعیین شده ای، فراتراز اندازه پذیری، روی فضای مکانیزم ها وضع نمی کنیم. از این روست که، مکانیزم های بهینه ی توصیه شده توسط ما، در بین همه ی مکانیزم های اندازه پذیر موجود، بهینه اند. امکان استفاده از مکانیزم های تصادفی سازی شده نکته ای کلیدی در بدست آوردن نتیجه ی مطلوبمان است. در پایان، به شرایطی که تحت آنها، الزامی به استفاده از تصادفی سازی نیست، نیز، به طور مختصر، اشاره ای خواهیم داشت.